Windhoek

Vandaag weer de lange rit naar Windhoek. Dirk heeft een uitnodiging van het Frans-Namibisch Genootschap gekregen om komende maandag hun plannen rond Arts Education toe te komen lichten. Komt goed uit dus dat hij er al is om mij weg te brengen.

Naast professional- en life-skills is kunst ook een belangrijke loot aan de Young Africa boom. Behalve in Windhoek is er weinig aandacht voor cultuureducatie. Vandaar dat het genootschap wel geïnteresseerd is in het plan om ook buiten Windhoek iets te starten. Om met een goed verhaal te komen heeft Dirk de assistentie ingeroepen van de Namibisch / Belgische artieste Shishani (Vranckx). Ik had nog nooit van haar gehoord maar vorige keer in Windhoek zag ik haar al op posters in de stad hangen. Ze zal maandag bij de presentatie aanwezig zijn.

Cees bakt het laatste eitje voor mij. Yvette en de kinderen zwaaien ons uit en we verlaten onder een stralende zon Walvisbaai. Langzaam verandert het landschap van droog zand naar een (dor)groene begroeiing van grassen, struikjes en kleine bomen. Hoogste tijd voor regen. Langs de weg zo af en toe een kudde geiten en koeien. Ook weer een paar bavianen en wrattenzwijnen gezien. We nemen onze tijd en ik ben ruim op tijd op het vliegveld. Afscheid nemen is altijd moeilijk. We houden het kort. De terugreis kan beginnen.